Vol goede moed beginnen we aan onze “end-of-season” taken. De boot wordt ruim zoet afgespoeld, alle lijnen (landvasten, vallen, schoten, bedieningslijnen), worden uitgeschoren, gespoeld, gedroogd en opgeborgen. De zeilen worden afgespoeld en in de zeilzakken gedaan en krijgen een plekje onderdeks. De hele boot wordt nagelopen, zelfs tot hoog in de mast. Alle systemen krijgen aandacht en sommige, zoals de dieselmotor, de buitenboordmotor en de watermaker, krijgen de jaarlijkse onderhoudsbeurt. Alle kastjes en laatjes worden leeggehaald, uitgezocht en weer ingepakt. En dat allemaal bij temperaturen van dik boven de dertig graden. Dat betekent dat we ons meerdere malen per dag ter afkoeling in het zwembad laten zakken; de temperatuur daarvan is weliswaar met 30 graden ook aan de hoge kant, maar toch verfrist het. We beginnen er de dag mee, om 6.30 bij het eerste licht, en we zwemmen ook voor sluitingstijd, dat is om 21.00, het is dan al uren donker. En we proberen een ruime siësta in te lassen, hoewel we het vertroetelen van de boot zo leuk vinden, dat dat er soms bij inschiet. Er is ook andere afleiding. Niek en Mar liggen met hun Tak Terhinggha al in de marina en enkele dagen later komt ook de Shambala binnen. We brengen meerdere genoeglijke avonden bij elkaar door.
De situatie met Ruud is stabiel, dus het ziet er naar uit dat we niet vroegtijdig terug hoeven te vliegen. Daarom kunnen we rustig verder met onze klussen, en is er gelukkig ook tijd om ons geplande bezoek aan het nesten van de leatherback turtles door te laten gaan. Na 5 dagen klussen halen we een huurauto op en rijden we naar het oosten van Trinidad. In het plaatsje Matura hebben we een lodge geboekt, met maar drie kamers. Het ligt midden in de natuur en we worden zeer hartelijk ontvangen door de bewoners, Neville en Nella. ‘s Avonds koken ze voor ons een heerlijke lokale maaltijd. Het heet The Leatherback Lodge, en dat is natuurlijk niet zomaar.
Vlakbij is een strand waar de leatherback schildpadden ieder jaar van april tot augustus ‘s nachts aan land komen om hun nesten te maken en eieren te leggen. We hadden al eerder contact gelegd met de plaatselijke natuurbescherming en onder hun leiding kun je dat schouwspel meemaken, streng gereguleerd. We worden verwacht om 20.00, het is dan al pikdonker en de maan is nog niet op. We moeten wachten tot de patrouillerende natuurbeschermers schildpadden het strand op hebben zien komen. Pas anderhalf uur later is dat het geval. Gewapend met een rode hoofdlamp gaan we onder begeleiding van een gids het strand op. De rode lichten deren de schildpadden niet. Als ze wit licht zien is het risico groot dat ze rechtsomkeer maken om pas de volgende nacht een nieuwe poging wagen. Het is een indrukwekkend gezicht. Je kijkt recht in de prehistorie; deze dieren bestonden al in de tijd van de dinosauriërs, en zijn sindsdien niets veranderd. Wat zijn ze imposant, het zijn de grootste schildpadden ter wereld, meer dan 2 meter lang, 500 tot 800 kilo zwaar. We maken het hele proces van één schildpad mee. Hoe ze zich ingraaft in het zand, vervolgens met de achterpoten een gat graaft als een omgekeerde trechter, een meter diep. Als ze dan de eieren gaat leggen raakt ze in een trance, waarbij niets haar meer kan storen. De rode lampen worden gewisseld voor witte, flits is geen bezwaar, je mag haar aanraken, het leerachtige schild voelen (het is de enige zeeschildpad zonder hard schild). Ze legt zo’n honderd eieren, formaat biljartbal. Na het leggen, de koplampen gaan weer op rood, neemt ze uitgebreid de tijd om het nest af te dekken, aan te stampen en het nest te camoufleren. Ruim twee uur nadat ze uit het water kwam strompelt ze uitgeput weer richting zee.
Al die tijd vertelt de gids als een lopende encyclopedie allerlei wetenswaardigheden over deze bijzondere dieren, wat ze eten (dagelijks tweemaal hun gewicht aan kwallen), waar ze heen gaan als ze niet nesten (Canada), hoe snel en hoe diep ze zwemmen, welke vijanden ze hebben, enzovoorts enzovoorts. Maar wat blijft hangen is de magische gebeurtenis van dat enorme oerdier, dat onder een opkomende maan een nest bouwt en in trance honderd eieren legt. Per seizoen doet ze dat 10 keer. 6 tot 8 weken later zullen de eieren uitkomen. De nakomelingen maken weinig kans. Gemiddeld overleeft er één op de 1000.
Pas na middernacht komen we weer aan bij de lodge. Een paar uur later worden we alweer gewekt door het gekrijs van honderden papagaaien. We maken een lange wandeling langs een rivier en zwemmen in de Mermaid pools. Een stukje paradijs.
Maar dan is het weer uit met de pret, we moeten de huurauto weer inleveren, doen nog een paar boodschappen en nemen een minibusje terug naar de marina. We pakken de klussen weer op en twee dagen later varen we naar Peake’s jachtwerf, waar de boot voor 6 maanden op de kant gaat. We kennen het bedrijf van vorig jaar en we voelen ons er helemaal thuis. We hebben nog een paar dagen voor wat klussen op de wal: er zijn reparaties nodig aan de verf, net boven de waterlijn, de boegschroef en ankerlier moeten onder handen worden genomen, het dek moet in de anti-alg, de opbouw moet worden gepoetst, en de roestvlekken die toch overal op het roestvrijstaal zitten moeten worden aangepakt. Hier op de kant is het nog een paar graden warmer dan in de marina, bijna 40 graden. En nu is er helaas geen zwembad. En toch genieten we van ons verblijft, de Mahi mahi spint onder onze handen en langzaamaan strepen we alles op ons lijstje weg. Morgen de laatste dag, woensdagochtend begint onze terugreis, die een kleine 24 uur zal duren. De Mahi mahi ligt er goed bij en over een half jaar zullen we blij zijn hem weer terug te zien. Maar nu verlangen we naar ons Nederlandse thuis, naar onze dierbaren en in het bijzonder naar Ruud, wiens opleving, zo hoorden we net, nu toch wel over lijkt.
Even wat feiten op een rijtje:
- Aantal dagen aan boord: 201
- Aantal landen bezocht: 8
- Aantal eilanden: 16
- Aantal nachten op zee: 1
- Aantal nachten in een marina: 21
- Aantal nachten aan een mooring: 43
- Aantal nachten voor anker: 127
- Aantal nachten op de kant: 8
- Hoeveel zeemijlen: 1200 nM
- Aantal motoruren: 72
- Aantal vissen gevangen: 2
- Reparaties: startaccu vervangen
- Reparaties door yachtservice komend seizoen: vervangen shaftbearing, reparaties coppercoat en schilderen onderste blauwe band.
