Pieter Lambregts (1955)
Geboren in Zeeland maar getogen in Brabant. Leerde zeilen op zeilkamp van de middelbare school in de 16 m2 op de Nieuwkoopse plassen. Tijdens de studie korte tijd wat geprutst in Vaurien en Laser, maar Pieter bleek toch meer een toerzeiler. Hij huurde een paar keer een jachtje op de Middellandse zee en besloot in 1997 de hobby serieuzer aan te pakken: hij kocht zijn eerste schip, een Winner 950. Aanvankelijk nog vanaf de Kaag, als moederschip voor wedstrijdzeilende dochter, later werd Medemblik de thuishaven. Geleidelijk werd de Noordzee verkend en werden de grenzen verlegd met tochten naar de Kanaaleilanden en Whitby, soms met vrienden, soms met het gezin. Zeilen werd van hobby een passie en de fantastisch zeilende Winner werd verruild voor de Forgus, met het oog op nog langere zeereizen. Na zijn echtscheiding krijgt met de komst van Monique niet alleen zijn levensvreugd een nieuwe impuls, maar ook het zeilen blijkt snel een gezamenlijke passie. In enkele jaren tijd maken ze met z’n tweeën prachtige tochten naar Noorwegen, Schotland en de Kanaaleilanden. De wereldomzeiling van 2013-2016 samen met Monique op hun Déesse was het onbetwiste hoogtepunt.
Van beroep is Pieter neuroloog, hij werkte van 1996 tot eind 2020 in Den Haag, tot 2013 in Bronovo en vanaf 2016, na de wereldreis, in het fusieziekenhus HMC. Sinds 1 januari 2021 is hij met pensioen en kijkt hij terug op een prachtige carrière. Hij is trots op zijn twee kinderen, Merel (1985), die ook graag zeilt, en Joost (1987), die zeilen als kind haatte, “hij ging nog liever naar school”, wat hij overigens ook met grote tegenzin deed. Onze 4 leuke kleinkinderen, Anne, Pim, Noa en Tom, maken de familie compleet.
Inmiddels heeft Pieter tienduizenden zeemijlen afgelegd. Hij houdt vooral van lange etappes, houdt zich graag bezig met de techniek aan boord en geniet verder van alle facetten van het zeilersbestaan. Het roer laat hij vaak en graag aan Monique, hij beschouwt de boot, de zee en de wereld graag vanaf zijn plekje bij de kajuitingang.
Met het pensioen is er een nieuwe fase aangebroken. En ook een nieuwe uitdaging, om ons leven een nieuwe vorm te geven, waarin enerzijds ruimte is voor lange reizen met z’n tweeën op zee en anderzijds tijd om in Nederland te zijn voor familie, vrienden en voor Monique ook voor haar werk. We hebben daarvoor een plan en we zijn erg benieuwd hoe dat uit zal pakken.
Monique van Mechelen (1975)
Geboren in Nijmegen, maar getogen op het platteland van Brabant als echte landrot. Heide en bos als uitvalsbasis, werken op het land in de zomer om bij te verdienen. Wilde zéker niet mee met zeilkamp onder leiding van die dubieuze geschiedenisleraar. Eerste zeilervaring tijdens studietijd in Groningen, zittend in BM-er op de Friese plassen onder leiding van twee “kapteins” die allebei een beetje konden zeilen. De bijna-aanvaring met Skûtsje en heftige terugtocht bij onverwacht slecht weer, deed de vlam niet in de pan slaan. Hobby bleef wandelen met rugzak en koken op gasstelletje in de bergen tijdens vakanties, lekker primitief en afzien.
Ontmoeting met Pieter was voor die hobby fataal, maar een ongekende vlam sloeg weldegelijk in de pan en het zeilen hoorde er dus vanzelfsprekend bij. Primitief en afzien was de overeenkomst en het grote genieten samen de toegift. Zonder ervaring ging Monique vol vertrouwen mee onder leiding van deze ervaren schipper en de eerste zeetocht was een feit. Door enkelletsel en bijbehorend verminderde mobiliteit werd Monique meteen eerste stuurvrouw en is dat sindsdien gebleven. Inmiddels is het zeilen vol overtuiging een gedeelde passie en leven ze elk jaar toe naar het klussen in het voorjaar en de avonturen in het seizoen dat volgt.
Van beroep is Monique revalidatiearts en ze werkt alweer ruim 10 jaar in de Haagse regio met patiënten met fysieke letsels en neurologische problemen. Ze is gelukkig met haar leven, haar grote liefde, de gedeelde hobby’s en warme familie- en vriendenkring. Maar bovenal houdt ze van het waarmaken van dromen. Vol vertrouwen kijkt ze naar de toekomst en gelooft erin dat Pieter en zij samen weer een mooi avontuur gaan beleven.
Samen kijken we terug op 12 jaren waarin we samen met onze Déesse avonturen beleefden, met de reis rond de wereld van 2013-2016 als hoogtepunt. Sinds 2017 zijn we eigenaar van onze Malö 40 classic, die we Mahi mahi hebben genoemd. Nu staan we aan de vooravond van nieuwe verre avonturen met deze heerlijke boot en kunnen we haast niet wachten om weer uit te gaan varen.
