Maandag 15 november varen we weg van het heerlijke eiland La Gomera, met een beetje pijn in ons hart. Het was fijn om ergens wat langer te blijven, de plaatselijke bakker te kennen en onze favoriete restaurantjes te hebben. Maar het is nou eenmaal tijd om te gaan, want we krijgen bezoek op Tenerife. Rustig varen we naar de overkant bij lichte wind, we zien een aantal grienden die heel dicht langs de boeg van onze boot zwemmen. Het laatste uurtje naar marina San Miguel is weer pittig, net als vorige keer, met meer dan 20 knopen wind op de neus en nare steile golven. Weer veel wind bij aankomst en deze keer krijgen we een box op een plek met nauwelijks manoeuvreerruimte, zonder vingersteiger, geen buurboten en twee veel te korte achterlijnen die uit de diepte moeten worden opgevist, eigenlijk is onze boot de groot voor de toegewezen plek. Flinke wind uit de verkeerde richting en een marinera die nieuw is en niets van schepen of wind lijkt te snappen, werken in ons nadeel: we komen dwars in de box te liggen met wat schade aan de boeg. We weten het wel weer op te lossen, maar ohhhhh, wat vinden we deze marina toch rampzalig. Later horen we meerdere gelijke ervaringen van andere crews, en ieder is het erover eens: wat een onbehulpzame staf en wat een nare marina. Het enige voordeel is, dat het dicht bij de airport ligt. En bij het hotel waar Merel met vriend Erik en de kinderen verblijven. Snel pakken we de fietsen en gaan naar ze toe voor het weerzien en een borrel.
We hadden een paar weken geleden een autootje weten te huren, de laatste die beschikbaar was, een fiat Panda, en helaas was er geen grotere meer beschikbaar gekomen. Dus de dag erna met z’n zessen erin, lekker krapjes op de achterbank. Maar waar een wil is…
Samen door het vulkanisch landschap gereden en de middag aan het strand doorgebracht. De volgende dag nemen we het gezelschap mee naar het befaamde Loro-Parque, een bijzondere dierentuin. We zien een indrukwekkende orkashow, en daarna shows met dolfijnen, papagaaien en zeeleeuwen. Het park is mooi aangelegd met tropische begroeiing. Heel bijzonder is het grote ijsverblijf waar Humboldt- en Koningspinguïns leven. Ook de aquaria zijn een feest voor het oog. Maar als we Tom vragen wat hij het leukste vond, is dat de speeltuin 🙂 Fijn om Merel en de kleinkinderen weer even om ons heen te hebben en leuk om Erik weer eens te zien! We nemen ’s avonds afscheid van de familie.
Donderdag gaan we eerst boodschappen doen. Helaas is de kajak die we van Anje hadden overgenomen recent kapotgegaan. We rijden naar Santa Cruz om daar onze nieuwe tweepersoonskajak op te halen bij de Decathlon. Fijn dat dit hier nog zo makkelijk kan, nu we nog in de EU zijn. We gaan er vast veel plezier aan beleven! Dan de algemene boodschappen en dan snel naar huis, om de boot netjes en gezellig te hebben voordat Ferdy en Anastasia aankomen. Dat lukt precies! Om half zes rijden ze het terrein van de haven op, wat een fijn weerzien!! Ze hebben een tas van wel 20 kilo aan spullen bij zich, die we in Nederland hadden besteld en bij hen hadden laten afleveren, wat een schatten dat ze bereid waren dit hierheen te sjouwen! En daarnaast hebben ze nog nog pepernoten in diverse smaken bij zich, gevulde koeken voor Pieter, mijn koekie-monster, en gemberbolletjes op siroop, die ik hier nergens kon vinden. Zo gezellig dat ze voor een lang weekend komen overgevlogen. En ze namen prima weer mee, dat wil zeggen: nauwelijks wind, blauwe luchten en zon. Vrijdag kunnen we dan ook het water op en zien rond de 1000 meter dieptelijn vele grienden, zelfs met jongen aan hun zij. Nastya maakt er prachtige filmpjes van. In de namiddag rijden we door de Masca-kloof, zien Los Gigantes bij avondlicht en gaan uit eten bij onze rennende Japanners. Zaterdag rijden we naar de vulkaan, lunchen aan zee bij Garachico, halen er de befaamde ijsjes van Abuelo en vinden een uitdagende weg naar huis, ideaal voor onze coureur Ferdy, die zijn hand hier niet voor omdraait. ’s Avonds hebben we mooie en dierbare gesprekken en leren we een nieuw spel van ze. Zondag is het alweer tijd om naar huis te vliegen. Wat een heerlijk bezoek van mijn allerbeste vriend en zijn vrouw, altijd welkom aan boord!! Zoals altijd na fijn bezoek aan boord, blijven we achter met een licht verdrietig gevoel maar vol goede herinneringen.
Gelukkig geeft de wedstrijd van Max weer mooie en bloedstollende afleiding, ohhh, wat is het spannend dit jaar in de Formule 1. We vrezen dat dit de laatste keer is dat we live kunnen kijken, de laatste twee wedstrijden van dit seizoen zullen we op zee of op de Kaap Verden zijn. Maar dan hebben we vast wat wal-supporters die ons op de hoogte gaan houden van de ontknoping. Voor het geval jullie het niet wisten: wij zijn voor Max!
Maandag 22 november varen we in de ochtend weg. Er lijkt flinke wind aan te komen in de komende week, dus nog geen geschikt moment om zuidwaarts te gaan. Dat geeft ons de gelegenheid nog een weekje te gaan genieten van het meest westelijk gelegen eiland van deze Canarische eilanden, El Hierro. Omdat het windstil is, motoren we in ruim 4 uur naar een prachtige ankerplek bij La Gomera, playa Suarez, waar we na aankomst meteen gaan snorkelen in kristalhelder water en zien vele gekleurde vissen. We slapen als rozen, gelukkig staat er zo goed als geen swell. De volgende ochtend varen we verder, 7 uur motoren over een olieachtige zee. We zien een grote zeeschildpad van dichtbij en cirkelen even om hem heen voor een mooi filmpje. Ook vangen we onderweg een middelgrote mahimahi die zich op het allerlaatst weet te bevrijden, de geluksvogel. Een paar uur later landen we wel een mooi tonijntje van 2 kgr, perfect om ’s avonds onze aankomst op El Hierro te vieren met een mooi bord sashimi. De haven is schitterend gelegen tegen een indrukwekkende rotswand aan, is zeer ruim opgezet en er blijkt plek genoeg te zijn. De aankomst verloopt zeer ontspannen en we zien meteen een aantal bekende crews. We weten het meteen al: we gaan hier een mooie tijd beleven.
