Dag 0, zondag 26 december: na twee gezellige dagen met kerstactiviteiten, wordt het tijd om te gaan. Om 8 uur zijn we al op de kant om ons laatste afval weg te brengen en de laatste Kaapverdische escudos op te maken. Alleen onze favoriete bakker is open, verder zijn de straten verlaten. Alles is dicht, er heerst diepe zondagsrust. We vinden 1 vrouw die bananen verkoopt en wat visverkopers. De sfeer in het stadje is totaal anders nu. We maken een flinke wandeling, nog even de benen strekken. Nog even gedag zeggen in de baai en dan schoon schip maken: bijboot opbergen, schoten aanslaan, laatste verhaal met foto’s nog op de site zetten. Laatste dingen downloaden en om half twee zijn we zover en gaan anker op. Leuk om te worden uitgezwaaid door verschillende crews, tot weerziens aan de overkant ergens!
Met 18 knopen wind hebben we een soepel vertrek, tussen de eilanden door wakkert de wind aan tot zo’n 23 knopen en er staan best wat golven. De rest van de dag en de nacht is de zee onrustig, het is een grote klotsbak met golven uit allerlei richtingen. Nog lang hebben we bereik, leuk om het thuisfront nog wat berichten te kunnen sturen. Dag prachtige Kaap Verden, onzeker of we hier ooit nog terug zullen komen.
Dag 1: Een prachtige sterrenhemel is het kado van de eerste nacht. We sturen op de automaat, de windstuurinstallatie heeft moeite met de verwarde zee. Om half 1 komt de afnemende maan op, die alweer in zn laatste kwartier zit: we gaan een donkere oversteek tegemoet. Nu nog een paar dagen genieten van de nachtelijke sikkel. Vandaag weer een wolkenloze hemel. De wind is afgenomen naar zo’n 15-18 knopen uit het NO en de oceaan is duidelijk rustiger. De golven komen van achteren, net als de wind, en in onze gebruikelijke downwind-setup zeilen we ontspannen met de hydrovane in bedrijf. Het begint een beetje in te dalen: we zijn gewoon op weg naar Suriname! We realiseren ons beiden dat we er zo relaxed bij zijn: we waren eigenlijk helemaal niet met vertrek bezig, hebben gewoon gezellig kerst gevierd met allerlei mensen aan boord. Alsof het ons wat koud liet, helemaal geen vertrekstress gehad. Ach, het zal onze ervaring wel zijn, besluiten we. ‘s Avonds zegt Pieter: nog helemaal geen zeeleven gezien, het wordt tijd voor walvissen ofzo. Een uur later, bij sunset, krijgt hij z’n zin: een grote groep grienden zwemt een tijd met de boot mee, prachtig. Dagafstand: 152 nM.
Dag 2: Er drijft steeds meer zeewier op het water. Nou is de Watt&Sea er weer mee gestopt omdat er een sliert in zn propeller zit. We halen hem maar boven in het nachtelijke duister, morgen kijken we verder. Ook de hydrovane heeft het moeilijk, Pieter krijgt de boot niet goed op koers. Dan maar de elektrische stuurautomaat. De volgende ochtend zien we een enorme kluwen zeewier rond het blad van de hydrovane. Als we dat eraf hebben geduwd, hebben we zomaar een halve knoop meer snelheid. Vandaag elk half uur maar controleren en de W&S gaat maar niet in t water met al dat drijvende wier. We hebben een zalige zeildag, zonovergoten, hartstikke warm, ik zit in bikini buiten onder de bimini. De zee is kalm, 15 knopen wind en toch zo’n 6 knopen voortgang. Kijk, hier doen we het voor! Dagafstand 133 nM.
Dag 3: In de loop van de nacht is de wind verder afgenomen tot zo’n 11-14 knopen, waardoor de zeilen soms klapperen door gebrek aan druk. De snelheid is gezakt tot onder de 5 knopen, maar who cares, we hebben geen haast. Weer een geniet-dag op zee met zon, warme wind en watertemperatuur van 27 graden. Weer veel wier, we zijn continu bezig W&S en hydrovaneblad van wier te ontdoen, tot we ze eind van de middag beide uit het water halen. Dan maar elektrisch sturen. We hebben nog geen enkel schip gezien sinds vertrek, realiseren we ons. Mijn moeder is jarig, leuk om via de satelliettelefoon even te kunnen feliciteren! Dagafstand 131 nM.