Reisverhalen – Pagina 7

Nederlandse wadden 2020

Posted on 28/08/202008/03/2021 by Monique van Mechelen

Nederlandse wadden, zomervakantie 2020

Gelukkig wel drie weken vrij van werk, dat was lange tijd nog onzeker voor medewerkers in de zorg. Eerdere geluiden waren dat we maar maximaal 2 weken achtereen weg zouden mogen gezien de coronacrisis.

De vakantie begon met een lang weekend naar Frankrijk, Sanxay, om afscheid te nemen samen met de familie Barrot van ons geliefde huis, Forzon, waar zovele herinneringen lagen. Gelukkig waren de grenzen weer opengegaan, zodat we erheen konden reizen. Een heerlijk weerzien met de familie met wie ik me in oktober 2019 weer herenigde na elkaar jaren lang uit het oog te zijn verloren na het overlijden van de ouders. En zo bijzonder om dit afscheid van Forzon mee te mogen maken. Iedereen was erbij, zelfs de oud-burgemeester en de oud-huisarts van het dorp, inmiddels 89 jaar. En samen met Carlos uit Madrid en mijzelf was de club compleet.

Maandag kwamen we weer thuis in Den Haag, met ooit het plan dat we dan meteen bootwaarts zouden gaan om dinsdag uit te varen, met Scandinavie als bestemming. Maar helaas, de weergoden wilden het anders. Die eerste week was guur, te slecht weer om uit te varen naar welke bestemming dan ook. Dan maar een eigen golfcompetitie in eigen land, elke dag de baan op, ook hartstikke leuk. In het weekend begon de weersituatie te verbeteren. Door Corona was Groot Brittannië gesloten, evenals Noorwegen en Denemarken. Veel andere mogelijkheden waren er niet met straffe ZW wind.

Wel zijn we 12 dagen lang over het Wad gaan zwerven. Drie dagen in de haven van Vlieland, toen over de Noordzee naar Texel. Over het wad naar Harlingen, o.a. voor een reparatie aan de furlerinstallatie die kapot was gegaan, het grootzeil wilde er niet meer in noch uit, oef, gelukkig lukte erin uiteindelijk nog wel, maar dat moest eerst gefixt worden. Wel heel leuk om Anje daar aan boord te ontvangen en om Igor en Hannelore weer eens tegen te komen! Nog een paar nachten voor anker bij Vlieland en bij prachtig weer terug naar Enkhuizen gevaren. Niet heel spannend allemaal, maar wel heerlijk ontspannend, beetje zo’n wereldreis gevoel, wat scharrelen, met toys het water op, lekker eten aan boord, boekjes lezen en leuke mensen ontmoeten. Blij zijn we met de kayak die we van Anje mochten overnemen, die gaat mee de wereld rond.

Door de coronacrisis is het jaar 2020 voor velen anders gelopen dan gedacht. Zoals elk nadeel een voordeel heeft, was onze Mahimahi ons bijkomadres in spannende tijden. Tweede helft maart, toen corona in NL z’n entree begon te doen, hebben we versneld de boot te water gelaten en veilig in de haven van Enkhuizen neergelegd. De haven bleef gelukkig open, al ging het sanitair een tijdlang dicht. We hadden dus een heerlijk drijvend buitenhuis waar we in de weekenden onze ontspanning konden vinden, een verademing met al dat thuiswerken wat ook ons lot was in het begin van de crisis, althans, een paar dagen per week. Thuis werd werk, dus de boot was onze plek om even afstand te nemen van dat werk. De West-Friese havens waren dicht voor bezoekers, maar wij mochten wel naar Friesland varen, waar we welkom waren. We zijn een weekend naar Lemmer geweest, een weekend naar Urk. Een lang weekend Vlieland en vervolgens een lang Pinksterweekend Terschelling. We bezochten 3 maal Texel met onze boot. En ik denk dat we wel 4 weekenden op de Marker wadden hebben doorgebracht. Nog nooit eerder sliepen we in een seizoen zoveel nachten aan boord, namelijk 69 stuks. Dat waren we dankbaar dat we zo’n heerlijk schip hadden, waarmee we zoveel buiten konden zijn met veilige afstand tot anderen.

Engelse Zuidkust 2019

Posted on 28/08/201910/03/2021 by Monique van Mechelen

Engelse Zuidkust, zomervakantie 2019

Vandaag is het dinsdag 2 juli 2019, exact drie jaar nadat we thuiskwamen van onze zeilreis rond de wereld. Daar hebben we net een glaasje wijn op gedronken. Op dit moment varen we onder de Engelse Zuidkust, tussen Dover en the Solent. We zijn op weg naar het westen, we willen naar Fowey of Darthmouth en dan terughoppen. We hadden eigenlijk gehoopt naar Noorwegen of de westkust van Zweden te gaan na het zien van de prachtige foto’s van Jussi, de Finse eigenaar van “onze” Déesse. De pilots waren al gekocht. Maar de laatste dag moesten we ons plan omgooien, omdat het toch te hard waaide rond Skagerrak en de temperatuur rond de 12 graden zou liggen, niet echt ideaal. Dus toen richting Engeland gevaren.

Donderdag laatste werkdag en ’s avonds al aan boord. Vrijdag de verse boodschappen, alles inruimen en rond 13 uur de haven uitgevaren. Via Den Oever het wad op en bij Den Helder de Noordzee opgevaren. Prima nacht op zee, voor de wind naar de overkant. Tegen de avond voeren we river Orwell op, bij Harwich en rond half 10 in de avond hadden we een moorring te pakken. Met biertje erbij van de sunset genoten en de overwinning van de Nederlandse leeuwinnen op Italië gezien op de ipad. Zondag naar het stadje Ipswich gevaren waar we een prachtplek aan het waterfront kregen in Neptune Marina. Leuk stadje, picknick in het park en dan Formule 1 gekeken in het sportcafé, terwijl onze Max de beste wedstrijd van het seizen reed! 63 flesjes foamburst gescoord bij de Boots. Fietstocht naar Pin Mill voor een drankje bij de Butt&Oysters Pub, erg sfeervol plekje. Een zeilers must-have-been-there plek, vink!

Maandag 1 juli varen we weer de zee op, om in twee dagen naar Dathmouth te varen. Woensdag 3 juli pikken we rond 16 uur een mooring op bij Dittingham, prachtbaai, omgeven door groene heuvels, lieflijke dorpjes en talloze bootjes op het water. Een ideale plek voor Suppen, kayakken, verkennen met de dinghy upriver, we gaan zelfs golfen op de Darthmouth Championshipscourse, vreselijk pittige tocht erheen met de vouwfietsen, over steile onverharde wegen. De terugweg was over asfalt, echt een kado, downhill. Heerlijk gespeeld op prachtige baan. We blijven 4 nachten op deze mooie plek liggen en varen dan weer verder.

Volgende bestemming is Salcombe waar we maar 1 nachtje blijven. Enorm druk zeilers gebied, we genoten van alle wedstrijden van bootjes tussen de voor anker liggende schepen door. We kopen twee mooie flessen gin als vakantie aandenken. Dan varen we richting Plymouth waar we vlakbij de ondiepe river Yealm opgaan, spannende entree. Wat een plek!! We liggen 3 nachten aan een mooring, wandelen 3 tochten, dinghycruise upriver, veel kayakken en suppen richting zee om zeilwedstrijdjes te bekijken, en bbq-en drie keer aan boord. Echt vakantie en dat bij tropische omstandigheden overdag en lekker koel ’s nachts, we slapen als roosjes. Een goede keus dat we hier zitten en niet in koud Noorwegen, waar het inderdaad onaangenaam is qua temperatuur met veel wind.

Dan komt er een goed window om een ruk naar het oosten te maken. Rond 6 uur in de ochtend vertrekken we en varen 26 uur, paar uur motoren en verder heerlijk zeilen tot 5 uur in de ochtend. Dan nog even de motor erbij en om half 8 in de morgen leggen we aan bij de steiger tegenover de Folly Inn, op de Medina River van Isle of Wight. We blijven hier 4 nachten liggen en hebben er weer een heerlijke vakantietijd. We fietsen naar Cowes en Newport, ik koop er weer een enorme hoeveelheid foamburst bij. Dan fietsen we een tocht van 50 km over het eiland. Prachtige fietspaden maar soms ook flink klimmen en dalen over de gewone weg. We komen door Bembridge waar het laag water is, leuk de marina te zien. ’s Avonds zijn we wel moe als we terugkomen, wat smaakt een Pint en een maaltijd bij de Inn dan supergoed. Begin van een nieuwe gewoonte: vier dagen op een rij eindigen we de dag met bier en eten bij de Folly Inn. Snel, prima eten en schappelijke prijzen. We kijekn er Formule 1 en finale van Wimbledon die 5 uur duurde! Maandag, laatste dag; we gaan golfen bij Osborne golf, superleuk. We zijn vrijwel alleen op de baan, lekker uim overal, we raken geen enkele bal kwijt en vinden er drie. We blijven er lunchen. Boodschappen voor terugreis op zee gedaan en in de middag zwemmen in de rivier van 22 graden. We speoeln alle toys af met zoet water op de steiger, we bergen de dinghy op en dan met de watertaxi naar de kant voor de laatste biefstuk.

Dindagochtend voeren we weg van Wight, met de stroom mee door de Solent. Daarna wat minder wind maar we konden veel meer uren zeilen dan we hadden gedacht, altijd leuk. We vangen weer wat makrelen die we thuis gaan roken. In de nacht moet de motor er wel bij. Onder gennaker met de stroom mee Dover voorbij en uiteindelijk varen we IJmuiden binnen, 50 uur na vertrek van Wight. Al met al een prima tocht gehad, waarvan 12 uur gemotord.

In totaal 918 nM afgelegd deze vakantie.

In totaal 50 uur gemotord.

3 volle weken alleen maar zonneschijn gehad en subtropisch klimaat.

Geen spat regen alleen wat miezer bij aankomst bij Cowes.

Veel buiten geweest, veel gewandeld, gekayaked en gesupt, 2x gegolfd en gezwommen. Er echt helemaal uit geweest en dik genoten!!

Scilly’s 2018

Posted on 28/08/201807/03/2021 by Monique van Mechelen

The Scilly’s

Al heel lang stond een bezoek aan de Scilly eilanden hoog op ons wensen lijstje. Het is een eilandengroep die niet zo makkelijk bereikbaar is, vanuit NL heb je goede oostenwind nodig en flink wat tijd om er te kunnen komen, en aankomst is alleen mogelijk bij rustig weer, lazen we in de pilots. Ooit was onze gedachte om bij vertrek in 2013, aan het begin van onze wereldomzeiling, de Scilly’s aan te doen, maar toen we bij Dartmouth waren ontstond er zo’n prachtig weerwindow om Bikaje over te steken, 7 dagen constante Oostenwind 3-4Bf, dat we dat niet konden laten schieten en meteen de sprong zuidwaarts waagden. Op de terugweg naar huis in 2016 herkansing? Maar toen kreeg m’n vader een ongeluk en spoedden we ons vanaf de Azoren vrijwel direct naar huis, de Scilly’s voorbijvarend.

Zomervakantie 2018 stond voor de deur, 3 weken op onze Mahimahi, de eerste zomervakantie aan boord van ons nieuwe schip wat we in augustus 2017 kochten. Doel van zo’n vakantie beslissen we pas een week van te voren, als we beter weten wat de wind gaat doen. Wij zijn altijd voor een snelle start in die richting waarheen de wind staat, en passen daar vervolgens onze bestemming op aan. Zagen we het nou goed? Oostenwind in de voorspelling? Wauw, dat leek inderdaad te bestendigen en de Scilly’s werd een reële bestemming. Donderdag moest ik nog werken tot 18.00, daarna snel naar huis. Om 21.30 zaten we in de auto op weg naar Enkhuizen met alle boodschappen bij ons, om 0.00 uur gang het licht uit op een volgepakte boot, om de volgende ochtend rond 10 uur uit te varen. Via Markermeer, nog even 2 uur wachten bij gestremde brug bij Amsterdam, dan het Noordzeekanaal op, om vervolgens bij IJmuiden de Noordzee op de varen om 22 uur ’s avonds bij rustig weer, en dan vier dagen door zeilen tot aankomst bij St. Mary’s, 4 dagen en anderhalf uur varen, in 1 ruk, en non-stop Oostenwind kracht 3a4 met vaak de gennaker op, zelfs 1 keer in de nacht. Wat een geluk!! We hebben 12 dagen lang genoten van het gebied, op vele plekken voor anker gegaan, op elk eiland prachtige wandelingen gemaakt. De eerste twee dagen waren nog wat mistig en nat, daarna alleen maar zonneschijn. Blauwe ankerplaatsen, de mooiste bloemen gezien, genoten van de botanische tuinen op Tresco. Prachtige sunsets. Zelfs vissen gevangen. In zovele opzichten leek het op de sfeer van onze wereldreis, met als grootste verschil dat het zeewater 15 graden was, brrrrr. Van zwemmen is het dus niet gekomen, wel van suppen en kayakken. Ontzettend gaaf om de grote zeeleeuwen op de rotsen te zien liggen van dichtbij, voorbij dobberend met de stroom in onze bijboot. Nauwelijks andere boten in de ankerbaaien, soms zelfs helemaal alleen omringd door de rotsen. De oostenwind beef maar aanhouden en we kregen het op een bepaald moment zelfs een beetje benauwd met het oog op onze terugtocht. De wind kroop wat naar de noordhoek en daarmee konden we tocht de eerste helft onder zeil doen. Daarna zakte de wind helemaal weg en hebben we, tegen onze gewoonte in, 36 uur gemotord om thuis te kunnen komen. Terugtocht was 510 nM, 4 dagen en 30 minuten onderweg geweest, wederom non-stop. Wat een fantastische tijd, de Scilly’s hebben een bijzonder plekje in ons geheugen gekregen.